Grzałki patronowe

Grzałki patronowe umożliwiają emisję dużej ilości ciepła z niewielkiej powierzchni. Pracują najczęściej w formach metalowych, cieczach lub gazach.

Grzałki patronowe, to elementy grzejne, emitujące dużą ilość ciepła na niedużej powierzchni. Stosuje się je przy ogrzewaniu ciał stałych, głównie metali, ale także cieczy i gazów. W swojej ofercie posiadamy grzałki w różnych wymiarach, o różnej średnicy i o różnej mocy.

Konstrukcja i działanie grzałek patronowych:

Wkład patronowy ma niewielkie wymiary, lecz spora powierzchnię cieplną. Rura osłonowa, inaczej płaszcz grzałki, stopiona jest z metalu, najczęściej z żaroodpornej stali nierdzewnej lub mosiądzu, natomiast sam element grzejny – spirala, zbudowany jest z drutu oporowego i ceramiki ogniotrwałej, całość uzupełniona jest tlenkiem magnezu. Grzałki są zasilane jednostronnie, co upraszcza ich instalację.

Specyficzna budowa i specjalna konstrukcja umożliwiają łatwe przewodzenie powstałego ciepła i szybkie nagrzewanie, co zapewnia równomierne rozmieszczenie temperatury. Właściwe uszczelnienie i wysokiej jakości stal, z jakiej jest zbudowany jest patron, izoluje od czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć, działania chemiczne, wysoka temperatura i ciśnienie. Zabezpiecza to przed rdzewieniem i sprawia, że grzałka staje się odporna na korozję i utlenianie.

Zastosowanie:

Grzałki patronowe mają swoje zastosowanie najczęściej w przemyśle tworzyw sztucznych, ale także w przemyśle motoryzacyjnym, drzewnym i obuwniczym. Stosowane są też przy budowie maszyn oraz urządzeń przemysłowych, medycznych i laboratoryjnych.

Dane techniczne:

  • średnica: od ø 10 do ø 35 (tolerowane w otworach wykonanych w klasie dokładności H7)
  • długości: od 30mm do 3000mm
  • napięcie robocze: od 12V do 400V
  • tolerancja mocy W +5-10[%]
  • max. temp. pracy: 550°C
  • materiał rurki osłonowej: stal Cr-Ni, mosiądz
  • kształt: prosty
  • wykonanie: w wersji z wewnętrznym pomiarem temp. w/g uzgodnień, termopara typu "J" lub typu "K"

Czynniki decydujące o skutecznej i długotrwałej pracy grzałek patronowych:

  • Otwór pod grzałkę powinien być wykonany w klasie wymiarowej dokładności H7.
  • Powierzchnia otworu powinna ściśle przylegać do płaszcza grzałki.
  • Odstęp pomiędzy kilkoma zamontowanymi obok siebie grzałkami, nie może być mniejszy niż średnica największej z nch.
  • Jeżeli grzałka nie była eksploatowana przez dłuższy czas, należy zwiększać jej moc stopniowo.
  • Należy eliminować czynniki zewnętrzne, takie jak ciecze czy gazy w obszarze wprowadzeń prądowych
  • Należy dokładnie sprecyzować wymiary grzałki, by uniknąć słabego oddawania ciepła i przyspieszenia procesu jej przepalania.

Przykładowe rodzaje wyprowadzeń prądowych

Grzałki patronowe - przykład 1GP 1 GP 2 - wyprowadzenie prądowe w grzałce patronowejGP 2 GP 3 - grz. patronoweGP 3
GP 4: rodzaje wyprowadzeń prądowych w grzałkach patronowychGP 4 GP 5 - przykład podłączenia grzałki pratronowejGP 5


powrót